Bloglovin
dinsdag 14 februari 2012
Love oh loveee!
Liefde.
Vandaag de dag, de dag van de liefde, de dag van de bloemen en de chocolade, de dag waar alleen maar van elkaar gehouden word.
Liefde is iets waar ik elke dag bij stil sta. Niet alleen de liefde van mijn ouders en familie maar gewoon liefde als een vriend(in) hebben. Ik zelf heb nog geen vriend op dit moment, maar van mij mag het wel komen. Mijn hartje wacht al ongeveer 5 jaar op echte liefde. Nou niet echt wachten, het is meer verlangen.
‘Ik hou van jou.’ Ik zag het briefje in mijn kluisje. Mijn hart stond stil, een paar seconden viel ik weg. Weg van de wereld maar alleen met mijn gedachten en dromen. Van wie was dit? Is dit een grap? Ik kwam rustig weer op aarde en voelde een hand op mijn rug. ‘Hey! Alles goed?’ Mijn hart ging tekeer. Een vriend van mij stond achter me met een knalrood hoofd. Ik kon geen woorden uitbrengen. Ik was even verwarmd maar na 10 seconden kwam mijn antwoord uit mijn mond. ‘Ja met jou?’ ‘Ja’ antwoordde hij verlegen. Trots liet ik het briefje zien. Ik zag zijn gezicht roder en roder worden. Voelt hij iets voor mij? Ben ik meer dan alleen een vriendin voor hem?
Voor mij was hij dat al heel lang. Al een tijdje gingen we als vrienden met elkaar om, en in die tijd is mijn gevoel voor hem alleen maar groter geworden. Ik was duidelijk ontzettend verliefd op hem, maar in mijn gedachten was hij nooit verliefd op mij.
Iedereen was weg. Alleen hij en ik stonden tegenover elkaar. De rest van de school had pauze of ging naar huis. Langzaam pakte hij me vast en omhelsde me. Ik wist niet wat ik voelde en dacht. Er viel een traan over mijn wang. Ik had dit nog nooit gevoelt. Zo’n sterk en ongelofelijk mooi gevoel. Ik kon de wereld aan, samen met hem. Ik liet hem niet meer los. Een halve minuut stonden we daar. Samen sterk, samen niet te breken. Mijn gevoel was niet te beschrijven, zo ongelofelijk mooi. Ik zag zijn gezicht weer voor me. Snel veegde ik mijn traan weg. ‘Ik hou van jou.’ Deze zin moest even bij me binnenkomen. Ik kon wel springen van geluk. ‘Ik hou ook van jou.’ Een kus op mijn mond. Hand in hand verlieten we de school. Samen op pat naar een nieuw leven, samen.
Mijn gedachten verdwenen. Langzaam zat ik weer achter mijn bureau. Mijn handen gaan rustig over mijn toetsenbord. Het was maar een mooie gedachte. Met een gedachte dat het misschien kan gebeuren op Valentijnsdag sluit ik deze post. Het laatste wat ik jullie nog wil vertellen is: fijne Valentijnsdag.
Vandaag de dag, de dag van de liefde, de dag van de bloemen en de chocolade, de dag waar alleen maar van elkaar gehouden word.
Liefde is iets waar ik elke dag bij stil sta. Niet alleen de liefde van mijn ouders en familie maar gewoon liefde als een vriend(in) hebben. Ik zelf heb nog geen vriend op dit moment, maar van mij mag het wel komen. Mijn hartje wacht al ongeveer 5 jaar op echte liefde. Nou niet echt wachten, het is meer verlangen.
‘Ik hou van jou.’ Ik zag het briefje in mijn kluisje. Mijn hart stond stil, een paar seconden viel ik weg. Weg van de wereld maar alleen met mijn gedachten en dromen. Van wie was dit? Is dit een grap? Ik kwam rustig weer op aarde en voelde een hand op mijn rug. ‘Hey! Alles goed?’ Mijn hart ging tekeer. Een vriend van mij stond achter me met een knalrood hoofd. Ik kon geen woorden uitbrengen. Ik was even verwarmd maar na 10 seconden kwam mijn antwoord uit mijn mond. ‘Ja met jou?’ ‘Ja’ antwoordde hij verlegen. Trots liet ik het briefje zien. Ik zag zijn gezicht roder en roder worden. Voelt hij iets voor mij? Ben ik meer dan alleen een vriendin voor hem?
Voor mij was hij dat al heel lang. Al een tijdje gingen we als vrienden met elkaar om, en in die tijd is mijn gevoel voor hem alleen maar groter geworden. Ik was duidelijk ontzettend verliefd op hem, maar in mijn gedachten was hij nooit verliefd op mij.
Iedereen was weg. Alleen hij en ik stonden tegenover elkaar. De rest van de school had pauze of ging naar huis. Langzaam pakte hij me vast en omhelsde me. Ik wist niet wat ik voelde en dacht. Er viel een traan over mijn wang. Ik had dit nog nooit gevoelt. Zo’n sterk en ongelofelijk mooi gevoel. Ik kon de wereld aan, samen met hem. Ik liet hem niet meer los. Een halve minuut stonden we daar. Samen sterk, samen niet te breken. Mijn gevoel was niet te beschrijven, zo ongelofelijk mooi. Ik zag zijn gezicht weer voor me. Snel veegde ik mijn traan weg. ‘Ik hou van jou.’ Deze zin moest even bij me binnenkomen. Ik kon wel springen van geluk. ‘Ik hou ook van jou.’ Een kus op mijn mond. Hand in hand verlieten we de school. Samen op pat naar een nieuw leven, samen.
Mijn gedachten verdwenen. Langzaam zat ik weer achter mijn bureau. Mijn handen gaan rustig over mijn toetsenbord. Het was maar een mooie gedachte. Met een gedachte dat het misschien kan gebeuren op Valentijnsdag sluit ik deze post. Het laatste wat ik jullie nog wil vertellen is: fijne Valentijnsdag.
Abonneren op:
Reacties posten
(Atom)
Wat een mooie tekst zeg, heel mooi geschreven! Jij ook een fijne valentijnsdag!
BeantwoordenVerwijderenSuper leuk geschreven! Geniet van je valentijnsdag ;)!
BeantwoordenVerwijderen